Hartenbreker

Een zucht verwart de ijzige stilte.
Een traan vervaagt jou beeld van mij.
Een blik en jou binnenste bevriest.
Je weet het, ik keer niet meer terug.
Iedere aanraking, de pijn is ondraaglijk.
Een kleine scheur dwars door jouw ziel.
Nooit meer dezelfde.
Want ik maakte jou tot wat je bent.
Een houvast, maar niet meer.
En pas nu besef je, je kunt niet zonder me.
Het is te laat, ik breek je.