zaterdag 11 december 2010

Winterkou

Klaar voor de winter.
Wanneer de koude lucht mn longen instroomt, eindelijk lucht.
En de kille wind verhalen met zich meebrengt, Verteld in een zucht.
Het vallen van vlokken sneeuw, ik van ze met mijn tong.
Want in dit koude tijdperk voel ik me weer even jong.
Ik ben geen zomermens, geen hitte voor mij.
Kou is best te doen, chocolademelk erbij.
Duister overheerst maar is niets om bang voor te zijn.
Want overal brand licht, en dus zal je veilig zijn...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten