--

I thought it was over.



I thought I was done.


But it was then when I realized it's never over, it's never done.


I looked to my right, absentmindly,


there were so many people but I only saw you.


Your uncontrolled movement,


your messy hair..


I used to love that, now it only bothered me.


Because I know it's now loved by someone else.


I couldn't look away, I felt dizzy.


My heart was beating way too fast,


my breath on the other hand stopped.


I was angry, though not nearly as much as I shoud have been.


I was hurt, too much..


I was eager, while I shouldnt.


Eager to just walk by, flip my hair back, look you in the eyes and say nothing.


Just to see if you'd notice.


Just to see if you fucking had the guts to apologize.


You'll never find anyone like me ever again.


I could have ruined your life like you ruined mine, but I didn't!


I did nothing..


Maybe I should have done something,


something that prevented you from doing nothing..


It's not too late, it's never too late,


this won't heal on it's own.


I know what they think of me,


what they think of this.


But I don't care.


Let them live their easy lives,


where the only problem they have are difficult parents,


what their hair looks like and school grades..


I'm past that now.


But look me in the face and tell me it doesn't look good on me.


Cause you know that, is a lie.

Winterkou

Klaar voor de winter.
Wanneer de koude lucht mn longen instroomt, eindelijk lucht.
En de kille wind verhalen met zich meebrengt, Verteld in een zucht.
Het vallen van vlokken sneeuw, ik van ze met mijn tong.
Want in dit koude tijdperk voel ik me weer even jong.
Ik ben geen zomermens, geen hitte voor mij.
Kou is best te doen, chocolademelk erbij.
Duister overheerst maar is niets om bang voor te zijn.
Want overal brand licht, en dus zal je veilig zijn...

Nature calls

Beyond the trees you'll see the forest.
In all his glory and mistery.
Learn to see what's inside that world.
Just like me.

It's natures choice to let things die,
Let them consume slowely,
And melt them to the ground,
Where they perfectly fit in.

Hartenbreker

Een zucht verwart de ijzige stilte.
Een traan vervaagt jou beeld van mij.
Een blik en jou binnenste bevriest.
Je weet het, ik keer niet meer terug.
Iedere aanraking, de pijn is ondraaglijk.
Een kleine scheur dwars door jouw ziel.
Nooit meer dezelfde.
Want ik maakte jou tot wat je bent.
Een houvast, maar niet meer.
En pas nu besef je, je kunt niet zonder me.
Het is te laat, ik breek je.

-

Haters make me fucking famous.

Home sweet home

Daar waar de wind mijn longen streelt.
Daar waar de zon mijn huid verwarmt.
Daar waar de golven mijn voeten likken,
En waar het zand mijn knieën schuurt.
Daar waar het gras mijn rug kriebelt,
En ik op mijn innerlijk ritme dein,
Daar wil ik zijn.

Geen eigen huis, toch mijn tweede thuis.
Ik wil er nooit meer weg.
De mensen hier zijn trots en stug,
Maar prachtig om te zien.
Het eiland met zijn pracht en praal,
Heeft een plek in mijn hart.
Straks vaar ik weg en toch wacht ik elk jaar weer met smart.
Tot ik weer naar Terschelling mag ♥

Als ik toch eens kon vliegen.

Als ik toch eens kon vliegen,
Nam ik je met me mee.
Naar een plekje voor ons beide,
Over heide en over zee.

Daar waar de stemmen die we horen,
Die van de wind alleen zijn.
En waar de littekens uit je verleden,
Verdwijnen. Bevroren zijn.

Laat mijn vleugels je beschermen,
Tegen dat wat je pijn doet.
Maar sla dan ook je armen om mij heen,
Want weet je, dat voelt goed.

Een niet uit duizenden,
Is een kus die mij doet smelten.
Dus plant je lippen op de mijne,
En zet mijn hoofd op stelten!

Als ik toch eens kon vliegen.
Nam ik jou met me mee. ♥

I saw you waiting

I could never fly,


I would never try.

Still I'm asking why,

I could never try to hide.



I saw you waiting along the line.

Try to escape but you looked so fine.

And then I looked again and really saw you.

And realized I'm in love, I really do.



I could never fly,

Now all I do is try.

To get above the sky.

Where we would never have to hide.



I saw you waiting along the line.

Try to escape but you looked so fine.

And then I looked againa nd really saw you.

And realized I'm in love, I really do.



How did I never notice?

The look in your blue eyes.

I thought you didn't wan't me.

Even after all those tries.



I saw you waiting along the line.

Try to escape but you looked so fine.

And then I looked againa nd really saw you.

And realized I'm in love, I really do

 
Lotte ©

Peptalk?

Hi people, I just made a new blog on my hyves, and I've translated it to English because it's like the story of my life or something. Enjoy.

In Dutch:
Ik dacht dat mijn gezicht gevangen zat in een permanente frons. Tot ik vandaag in de spiegel keek en schrok van mezelf. De sporen van een glimlach verlichtten mijn ogen. Toen realiseerde ik het mij.. Ik leef nog. Het leven van pijn wat mij de afgelopen maanden heeft achtervolgd, zoog me leeg. Tot op het dieptepunt dat ik wakker werd en niet meer wist wat voor dag het was. Niet meer at, omdat ik niet wist hoe laat het was, en dat gevoel in mijn maag zat er altijd al. Het punt waarop ik een uur voor me uit kon staren en aan niks dacht. Mijn rockbottom, zoals ze dat zeggen. Lichamelijk en mentaal uit balans. Zonder arrogantie zeg ik: Zo barmhartig als ik ben, heb ik geprobeerd niemand mee te slepen in mijn verdriet. En de enige manier waarop ik dat kon doen was door me voor mensen af te sluiten. Op het moment dat ik een teken van zwakte toonde kwam ik erachter voor wie ik me moest afsluiten. En dat is iets wat ik niet zal terugdraaien. Voor eens in mijn leven kies ik nu wat goed voor mij is, en niet voor anderen. En nu ik dat doe zie ik de sporen van een lach op mijn gezicht. Iets wat ik maanden heb moeten missen, wat mijn ouders moesten missen.. Dat spijt me. Noem me raar, maar ik weet beter. Ik ben niet anders omdat ik niet uitga, ik ben niet anders omdat ik niet drink. Ik ben niet anders omdat ik boeken 4x achter elkaar lees, of omdat ik wel eens roze haar heb. Kijk maar eens om je heen, die stille types, die zichzelf niet op de voorgrond schreeuwen, die zijn net als ik. Maar ik hoop met heel mijn hart, dat zij nooit hoeven meemaken wat ik heb meegemaakt. En ik weiger reacties aan te horen van: "Dat valt allemaal wel mee." Sta maar eens in mijn schoenen, dan piep je letterlijk wel anders.

In English:
I thought my face was trapped in a permanent scowl. Until I peeked in my mirror today with disbelief. A faint hint of a smile was lit in my eyes. That was when I realised: I'm still alive. The level of physical and emotional pain I've gone through the last couple of months was sucking the life out of me by seconds. Until the point that I would wake up and be unable to remember what day it is. I barely ate, because I had no idea of time and I always felt nauseated.. The point where I could stare into space for an hour without thinking of anything particulair. My absolute rockbottom. Physically and mentally out of balance. Without arrogance I'd like to say that: As noble as I am, I tried not to pull anyone into my misery with me. And the only way I could do that was to cut the chords with some people. And unfortunatly it's not something I'm gonna turn back. I don't want to. Because when I had my moments of weakness I found out I was alone anyway. For once in my life I do what's best for me, and not what's best for others. And because of that I can now see the hint of a smile on my face, something I had to miss for months. Something my parents had to miss, I'm really sorry about that. Call me weird, but now I know better. I'm not diffrent, because I don't go out or don't drink or smoke. It's perfectly normal to read books like 10 times! Or to have pink hair.. Look around you, those silent people, who don't scream for attention, they are just like me. But only I hope that they never have to go through what I have gone through lately. And I refuse to hear: Your such a baby, get a hold of yourself. Damnit, go stand in my shoes for one day, you'll squeek like a pig at the end of the day...


I have astma and lately it had been controlling my life. But finally I'm finding the control back, the faith in my own body, and the faith from others for my opinion. I may be 16 years old, but I'm an adult now, nothing I can change about that. But from the inside I'm still a child, someone that wants nothing more than being beloved. It's just a little harder for me now to find those people..

1.

When your future's not moving,

You live in the past.

But you can't live in the past,

When you want your future to move.